Storkersen fæddist árið 1883 í Norður Noregi. Þeir Vilhjálmur hittust snemma á tuttugustu öldinni og átti Storkersen eftir að verða Vilhjálmi traustur ferðafélagi. Báðir höfðu þeir tekið þátt í Ensk-bandaríska heimskautsleiðangrinum og í febrúar 1914 réði Vilhjálmur Storkersen til þátttöku í Kanadíska norðuskautsleiðangrinum (1913-1918).

Ferðafélagarnir tókust á við óblíða náttúru sjávar og íss, lærðu selveiðitækni af inúítum og könnuðu bæði lítt þekktar og nýjar slóðir. Nánast án vista á tómum sleða lifðu þeir af landinu, borðuðu selslifur, innyfli, hreifa og spik auk þess að bægja frá ísbjörnum sem gerðust stundum óþarflega ágengir í búðum leiðangursmanna.

Í annarri ferð Vilhjálms út á ísinn var það Storkersen sem hlaut heiðurinn fyrir að koma fyrstur  auga á nýtt land. Reynsla Storkersen var ómetanleg við einstaklega krefjandi og erfiðar aðstæður norðursins og Vilhjálmur bar fyrir honum mikla virðingu. Hann leit svo á að þar færi traustur kunnáttumaður og skrifar í ´The Friendly Arctic´ að færi hann einhvern tíma aftur slíka ferð gæti hann engan hugsað sér betri félaga.